Rozpoczynamy czterdziestodniowy okres Wielkiego Postu, w którym Kościół przygotowuje się do obchodów Wielkiego Tygodnia i Wielkanocy. Jest on obchodzony od IV wieku jako czas pokuty i odnowienia dla całego Kościoła, w połączeniu z praktykami postnymi i powstrzymania się od spożywania mięsa.
Kościół nawiązuje do 40 dni postu Pana Jezusa na pustyni, oraz do czterdziestoletniej wędrówki Izraelitów z niewoli egipskiej do Ziemi Obiecanej. Liczba 40 powtarza się w Piśmie św. ponad 80 razy. Na polskiej ziemi także było wydarzenie, które trwało także 40 dni. Było to na przełomie listopada i grudnia w 1655 roku podczas tzw. potopu szwedzkiego. Wojska szwedzkie po dowództwem gen. Mulera 40 dni i 40 nocy walczyły o zdobycie Jasnej Góry w Częstochowie. Na szczęście Domu Matki Narodu Polskiego nie zdobyli!
„Kościół co roku przez czterdzieści dni Wielkiego Postu jednoczy się z tajemnicą Jezusa na pustyni” (Katechizm Kościoła Katolickiego, 540). Kościół stawia nam za przykład Chrystusa na pustyni, abyśmy wraz z Nim mogli przygotować się na obchody Jego Męki i Zmartwychwstania poprzez oczyszczenie naszych serc, bardziej poważne traktowanie naszego życia chrześcijańskiego oraz praktyki pokutne.