Autor: Mirosław Sałek

Ogłoszenie dyrektora szkoły

II Synod … zaleca: „Przygotowanie do sakramentów świętych dzieci i młodzieży powinno zachować łączność z parafią i dokonywać się w parafialnych grupach duszpasterskich” (nr.410).

W związku z tym przygotowanie jak i Sakramenty –  Pokuty i I Komunii św.  powinny odbywać się w Parafii zamieszkania uczniów.

Za przygotowanie do Sakramentów w głównej mierze są odpowiedzialni rodzice. Wspólnie z dziećmi powinni włączyć się w przeżywanie i przygotowanie do ww. Sakramentów.

Po rocznym okresie przerwy, związanej ze zmianami w systemie oświaty, do parafii naszej diecezji wraca Pierwsza Komunia Święta. Już we wrześniu duża grupa uczniów klas trzecich szkoły podstawowej rozpoczęła przygotowania do przyjęcia Sakramentu Eucharystii w 2017 roku.

Podobnie jak w ubiegłych latach pojawiły się problemy z określeniem miejsca, w którym dziecko miałoby się przygotowywać i przyjąć uroczyście po raz pierwszy Komunię Świętą. Pod tym względem nasza diecezja nie różni się do innych regionów Polski, chociaż wszystkich obowiązują podobne zasady.

Zgodnie ze wskazaniami kanonów 913 i 914 Kodeksu Prawa Kanonicznego, odpowiedzialność za przygotowanie dzieci do godnego i świadomego przyjęcia Chrystusa w Eucharystii spoczywa przede wszystkim na rodzicach i na proboszczu ich parafii. Przypominają to także wytyczne Dyrektorium Katechetycznego Kościoła Katolickiego w Polsce zawarte w punkcie 107. Mówią one, że miejscem przygotowania i przyjęcia sakramentów przez dzieci i młodzież jest parafia na terenie, której zamieszkują ich rodzice, a nie parafia gdzie znajduje się szkoła, do której uczęszczają.

Uczestniczenie dziecka w całym cyklu przygotowania i przyjęcie sakramentów świętych w parafii, gdzie zamieszkuje, wynika z wielu racji duszpasterskich w wymiarze indywidualnym i wspólnotowym.

Podczas lipcowej rozmowy z polskimi biskupami w Krakowie, Ojciec św. Franciszek zapytany o rolę parafii we współczesnym świecie powiedział: „Parafia musi pozostać: jest strukturą, której nie wolno nam wyrzucić przez okno (…) Parafia jest nietykalna: musi pozostać jako miejsce kreatywności, odniesienia, macierzyństwa i tego wszystkiego. Tam należy realizować wszelką zdolność kreatywności”.

Dziecko nawiązuje trwałe kontakty ze swoimi rówieśnikami i ze starszymi w środowisku, w którym wzrasta. Grupa rówieśnicza związana ze szkołą ulega bardzo szybko zmianie i nie daje tej trwałości relacji. Tymczasem w procesie dojrzewania na płaszczyźnie wiary bardzo ważne jest zakorzenienie we wspólnocie i utożsamianie się z nią. Potrzebny jest stały i pewny punkt odniesienia, osoby na które można zawsze liczyć, od których można się uczyć.

W pierwszej kolejności powinni to być rodzice. Jeżeli od najmłodszych lat zabierają oni ze sobą do kościoła parafialnego własne dzieci, razem z nimi uczestniczą w Mszy św., na ich oczach przyjmują Komunię św., będzie czymś naturalnym, że również dzieci przyjmą Pierwszą Komunię św. w tej samej świątyni. To pomoże im dalej rozwijać harmonijnie życie religijne. Eucharystia będzie postrzegana nie jako coś „od wielkiego święta”, ale jako pokarm otrzymany od Boga, którym trzeba stale się karmić, bo bez niego trudno jest być prawdziwym chrześcijaninem. Konsekwencją zaniedbań religijnych rodziców oraz braku związku rodziny z parafią, jest to, że już w krótkim czasie po przyjęciu Pierwszej Komunii część dzieci pojawia się w kościele tylko sporadycznie.

Przygotowanie do sakramentu we własnej parafii sprzyja włączeniu dziecka w grupy duszpasterskie takie jak: ministranci, schole parafialne, oaza, które pomagają pogłębiać wiarę. Ma także wpływ na żywotność parafii.

Dzień przyjęcia przez dzieci Pierwszej Komunii Świętej jest ponadto bardzo ważnym wydarzeniem w życiu całej wspólnoty. To święto całej parafii, która zostaje w ten sposób umocniona i ubogacona. Takie momenty jednoczą starszych i młodszych bez względu na więzy krwi i bezpośrednią znajomość. A przecież są w naszej diecezji parafie, w których nie ma szkół podstawowych. One również mają prawo przeżywać doniosłe wydarzenie, jakim jest Pierwsza Komunia Święta.